Jak nauczyć dziecko sprzątania

W idealnym świecie Twoje dziecko zawsze odkłada zabawki na miejsce, kubek z kakao nigdy nie ląduje na białym dywanie, a ściany nie są ozdobione artystycznymi rysunkami. Każdy rodzic wie jednak o tym, że wraz z pojawieniem się najmłodszych członków rodziny o sterylnym porządku można zapomnieć. Jednak już kilkuletnie maluchy warto inspirować dobrymi praktykami – w jaki sposób (i kiedy) uczyć dziecko sprzątania?

Zabawa w sprzątanie

Dziecko nie rodzi się z wiedzą, że sprzątanie to dla niektórych nieprzyjemny obowiązek – obserwuje dorosłych i ich podejście do różnych zadań i patrzy, jak na nie reagują. Dodatkowo najmłodsi lubią kopiować zachowania swoich rodziców i bawić się w gotowanie, jazdę samochodem czy – właśnie – sprzątanie. Jeżeli dziecko widzi, że dorośli chętnie dbają o porządek, samo równie chętnie złapie za ściereczkę do kurzu lub miotłę. 
Warto wspierać dzieci w traktowaniu sprzątania jako zabawy, wprowadzając takie elementy jak na przykład sprzątanie na czas, rywalizacja między tym, kto z domowników zbierze najwięcej zabawek z podłogi albo kto przez trzy dni z rzędu będzie odkładał ubrania do kosza na pranie i dostanie w nagrodę naklejkę.

Mały człowiek, małe kroki

Oczywiście, ciężko wymagać od kilkulatka, żeby umył podłogę albo wstawił pranie. Ale budowanie u dzieci małych, drobnych nawyków to świetny sposób na pokazanie, że o porządek dba się na co dzień, małymi krokami. Rozbijajcie duże zadania na mniejsze – takie, które zajmują dosłownie minutę czy dwie.
Dzięki temu Twoje dziecko nauczy się, że nawet duże wyzwanie, które na początku wydaje się je przerastać, składa się z drobnych etapów, z którymi na pewno sobie poradzi.

Cel porządków

Dla dziecka sprzątanie może wydawać się niepotrzebne. Nie rozumie dlaczego trzeba wstawić zmywarkę albo dlaczego warto zmieniać pościel. Pokaż maluchom, że porządki mają konkretny cel – na przykład, że odkładając zabawki zawsze na to samo miejsce do konkretnego pojemnika moxom łatwo je znajdą, że koszulki położone na właściwej półce w szafie można wygodnie odnaleźć, a umycie ulubionej miseczki sprawia, że lada chwila znowu można z niej zjeść.

Doskonałe jest wrogiem dobrego

Chcesz zachęcić dziecko do sprzątania, ale działa Ci na nerwy to, że wycierając plamę na stole tylko ją rozmazuje, a mokra ściereczka kapie na podłogę? Podejście „daj, ja to zrobię, będzie szybciej i lepiej” może negatywnie wpłynąć zarówno na dziecko, jak i Ciebie. Po pierwsze, zniechęcisz syna lub córkę do samodzielnych prób, a po drugie – przyzwyczajasz ich do tego, że i tak zrobisz coś za nich. Postaraj się uzbroić w cierpliwość i potraktować to jako inwestycję w dobre nawyki w przyszłości.

Własne akcesoria

Dzieci uwielbiają bawić się w dorosłych – ale większość akcesoriów do sprzątania jest dla nich za dużych. Nie mają jak utrzymać miotły, odkurzacz też jest poza ich zasięgiem, a do żelazka oczywiście lepiej, żeby się nie zbliżały.
Zadbaj o to, by Twoje dziecko miało zestaw własnych, dziecięcych sprzętów – ściereczkę w ulubionym kolorze, małą zmiotkę i szufelkę albo ozdobiony ulubionym emotikonem pojemnik moxom do przechowywania. Maluch będzie dumny, że dostał taki dorosły prezent, a do tego będzie w stanie go obsłużyć.

Dopasuj obowiązki do wieku

Czego można wymagać od trzylatka, a czego od pięcio- czy siedmioletniego dziecka? Z wiekiem rosną zdolności manualne dziecka, a wpajać dobre nawyki warto od samego początku. Sprawdź nasze wskazówki!

Trzylatek może na przykład:

• Odkładać swoje zabawki na miejsce do pojemnika moxom, kiedy skończył zabawę 
• Odnieść talerzyki lub kubeczki
• Wrzucić brudne ubrania do kosza na pranie 
• Ścierać kurze z parapetu czy blatu

Pięcioletnie dziecko może przykładowo:

• Pomagać w planowaniu i rozpakowywaniu zakupów spożywczych 
• Ścielić swoje łóżeczko 
• Pomagać Ci w wynoszeniu śmieci 
• Nakrywać stół do obiadu

Siedmioletnie dziecko może już:

• Podlewać rośliny doniczkowe 
• Pomagać Ci w praniu 
• Zamieść i umyć podłogę 
• Karmić zwierzęta domowe

Pamiętaj też o tym, że możecie wyznaczyć konkretne godziny i dni, w których zajmujecie się poszczególnymi obowiązkami – tak, by dziecko wiedziało kiedy jest czas zabawy i odpoczynku, a kiedy czas porządków.